خب با توجه به گفتگوی آقای میلاد نوری با روزنامه همشهری در مورد نسخه غیررسمی کلاب هاوس، تصمیم گرفتیم به دوستداران برنامه نویسی نکاتی رو عرض کنیم.
همه ی آدمها به ایده هایی فکر میکنن. با توجه به زندگی شخصی ای که دارن ، ایده هایی به ذهن شون میرسه. ایده هایی که از کمبودهای زندگی روزمره نشأت میگیره.
در مورد ایده پردازی همه فکر میکنن که آدمها به دو دسته تقسیم میشن:
یه عده با ایده هایی که به ذهنشون میرسه هیجان زده میشن ولی در مورد اجرا چیزی نمیدونن و بیخیالش میشن.
یه عده هم هستن که ایده هایی دارن، اجرا هم بلدن انجامش هم میدن و حسابی هم جواب میده و ایده ی عالی ای میشه.
اما عده ی سومی هم هستن که به دنبال دیدن نتیجه ی عالی عده ی سوم تصمیم میگیرن که کاری انجام بدن.
آقای میلاد نوری در دسته ی سوم قرار میگیره.
به نظر من ، حضور در دسته ی سوم از دسته دوم بودن خیلی سخت تره!
حالا چرا اینو میگم؟چون بدست آوردن موفقیت توی این دسته خیلی کمتره.
اپلیکیشن تلگرام رو مثال میزنم. بعد از فیلتر شدن و حتی قبلش، نسخه های مختلف داخلی از این اپ ساخته شد. اما هیچ کدوم به اندازه ی تلگرام موفق نشد! و کم کم اعتماد مردم به نسخه های داخلی از بین رفت!
خب همه ی اونهایی که در مورد تلگرام این کار رو انجام دادن حتما زمان و هزینه برای این کار صرف کردن اما نتیجه چی شد؟ هیچی! حتی بعد از فیلتر شدن ، عده ی زیادی به واتس اپ مهاجرت کردن و یه عده هم تصمیم گرفتن توی تلگرام باقی بمونن!و عده ی کمی از اپلیکیشن های داخلی استفاده کردند.
چرا؟
شما با اپلیکیشن تلگرام کار کردین، متوجه قابلیت های اپلیکیشن شدی و بهش عادت کردی. از اپلیکیشن جدید لااقل انتظار همچین چیزی رو داری.
پس باید اپلیکیشن جدید دست ِ کمی از تلگرام نداشته باشه.
گریشکا جز دسته ی سوم بود که نسخه ی غیررسمی کلاب هاوس برای اندروید رو راه اندازی کرد. اما نتونست به پای کلاب هاوس برسه و همین یکی از ضعف های این نسخه بود. خب نصف بیشتر مسیر رو گریشکا رفته بود. کافی بود یکی باقی راه رو بره و اجرا هم بلد باشه.
نتیجه این شد که در مدت کوتاه به این تعداد نصب فعال برسه.
